روايه صعيدي لكاتبتها ايات عبد الرحمن
حاجه عنه
وشويه وامير بدء يلعب مع فرحه وريرى وهو بيضحك بصوت عالي والحصان صوت صهيله قوى وكإنه بيضحك وريرى الكلبه هى كمان وكإنها بتضحك على ضحكهم ودى حاجه كانت هتجنن رضوى
رضوى قربت منهم واول ريرى ما شافتها جريت عندها
امير انتى بتعملى ايه هنا
رضوى مفيش
امير جيتى هنا ازاى
امير بإبتسامه هى كده بتتعلق بالناس بسرعه
رضوى ممكن سؤال
امير اسألي
رضوى ليه الدموع اللي في عيونك دى
امير دموع في عيونى انا
رضوى ايوه احكيلى وماتخافش انا مش بحكى لحد
امير بس انا مفيش ح رضوى بتقاطعه
رضوى عارفه انى بتدخل في امورك الشخصيه بس مش عارفه ليه كده
رضوى بحيره لا عادى ابن عمى
امير بس
رضوى بس
امير محتاره ليه
رضوى مفيش حاجه بس انت دلوقتي هادى جدا وحساك مختلف كده حاسه ان انت مش امير اللي الكل بېخاف منه
امير في اوقات لازم نكون فيها اقوى وفى اوقات لازم نكون فيها زى ما انتى شايفه كده
رضوى مش فهماك
رضوى اول مره تقول اسمى وانتى هادي كده
امير خلاص اتعصب
رضوى لا انت كده احلى
امير تحبي اعرفك على فرحه
رضوى ياريت
امير تعالي
وخدها وراحوا عند فرحه
حصانه بيضاء شعرها طويل انثى يا جماعه
ماتزعلوش يا جماعه انا مش بعرف اقول على انثي الحصان غير حصانه تمام
رضوى انت ليه سميتها فرحه
مش مهم
رضوى هو انت شايف انى مش قد ان انت تتكلم معايا
امير .................يتبع
رواية عشقت أمير الصعيد
البارت السابع
.................
رضوى هو انت شايف انى مش قد ان انت تتكلم معايا
امير بس انا ما قولتش كده
رضوى طب ليه مش عايز تحكيلي
امير عشان مفيش حاجه تتحكى
امير عادى جدا مفيش مشكله
تعالي معايا وخدها ووقفوا قدام فرحه وشالها وركبها على ظهرها
ووقف جنبها
صوت صهيل فرحه كان عالي جدا كإنها فرحانه بيهم
رضوى انا خاېفه اوى هقع يا امير
امير ههههههه ما تخافيش انا معاكى
وبدءت فرحه تمشي بهدوء تام ورضوى بدءت تتطمن
وكانت بتضحك هى وامير
بقلم_أيات_عبدالرحمن
اليوم مر بسرعه ورضوى مش بس اتعرفت على فرحه وريري دى لعبت معاهم كمان كل ده وامير واقف مبتسم
امير مش يلا بقي عشان نرجع البيت زمان جدى وصل وعشان نتطمن على خلود
رضوى بتحبها
امير لا طبعا
رضوى في بنت تانيه في حياتك
امير لا مفيش
رضوى عمرك حبيت
امير ليه الاسئله دى
رضوى مجرد فضول
امير مش بحب الفضوليين
رضوى ليه
امير كده اسئلتهم كتيره اوى
رضوى پتكرهنى
امير ممكن سؤال
رضوى اتفضل
امير انتى ليه جيتى الصعيد
رضوى عشان اقابلك
امير نعم
رضوى اقصد عشان كنت عايزه اعرف هى جميله زى ما بقرء عنها في الروايات و لا لأ
امير وطلعت معاكى ايه
رضوى اجمل مما تخيلت
امير ايه اكتر حاجه عجبتك في الصعيد
رضوى ناسها وعاداتهم وتقاليدهم خوفهم على بعض غيرتهم على زوجاتهم
لهجتهم اللي ټخطف اى قلب وبالاضافه لده كله طلعت عظماء ولسه بيطلع منها تعرف انا بجد فخوره ان اهلي صعايده
امير بجد
رضوى ايوه بجد عارف كمان انا حاولت انى اكرهك عشان ضړبتنى بس ماقدرتش
امير ليه
رضوى مش عارفه
امير حبيتينى
رضوى بمشاكسه يمكن
امير هتتعبي معايا
رضوى خاف انت بس على نفسك
دا انا رضوى
امير ههههههه وتفتخرى
رضوى ايه دا هى هتمطر
امير شكلها وانتى لبسك خفيف
وفي لحظه كان الجو بدء في المطر امير خلع الجاكت اللي كان لابسه ولبسه لرضوى
رضوى هنعمل ايه المطر زاد
امير هنرجع البيت
رضوى ازاي وانت عربيتك في البيت
امير هنستنى لما المطر يهدى ونرجع مشي
رضوى انا بردانه اوى
امير هخليها صيف دلوقتي
وبدء يجمع حاجات عشان يشعل ڼار بيها تدفى المكان
رضوى الله
امير على ايه
رضوى الجو بقي دافي بجد
وفى اليوم ده الجو ما وقفش مطر والليل دخل والمطر ذاد
عامر اتصل على امير يسأل على ورد ورضوى
امير قال ليه ان رضوى موجوده معاه لكن ورد مش معاه وان هما مش عارفين يخرجوا من المطر
عامر اتطمن على رضوى عشان مع امير وعشان امير ما يرجعش البيت في المطر ويتعب قاله ان ورد كانت نايمه وصحيت
امير ورضوى فضلوا في المزرعه لحد الصبح
عند ورد قبل النهار ما يطلع يعنى
يونس خليكى معايا النهارده
ورد ما اقدرش يا يونس امير ممكن يقتلنى وانت عارفه مفيش حد بيقدر عليه
يونس انتى مراتى ومفيش حد يقدر يقرب منك
ورد فى امير يا يونس امير انت عارفه كويس
يونس انا خابره زين اقولك على حاچه
ورد قول
يونس انا هوصلك دلوك وتطلعي فوق على طول من الباب الخلفي
ورد طب يلا بسرعه العشاء اذنت
يونس وصل ورد
وهو راجع الغفير مسكه وورد داخله من الباب الخلفي وبهدوء واول ما دخلت كانت المفاجأه ليها مين اللي شافها هنعرف ده في البارت الثامن
البارت الثامن