فتاة انحنت من اجل الحب الجزء السابع بقلمى دودو محمد

من غيرك مكنتش هعرف اعمل حاجه

جهاد ده انت اخويه حبيبى يا ابو حميد يلا بقى صالح مزتك تصبح على خير وخرجت من اوضت احمد وراحت اوضتها ونامت على السرير وبصت على السقف ودموعها نزلت منها وقالت اسلام كل حاجه وراها اسلام ورغم كده بتحبيه ولا قادره تكرهيه ولا قادره تقربى منه ولا عارفه ايه اخرت الحال اللى انتى فيه ده يارب ريح قلبى ودله على الطريق الصحيح وغمضت عينيها ونامت

فى شقة امير

فى اوضت ساره

كانت قاعده على سريرها ودموعها على خدها تليفونها رن برقم احمد كنسلت ومرضتش ترد عليه وشويه وتليفونها أعلن عن وصول رساله فتحتها وكانت من احمد شغلت التسجيل الاول وسمعت مكلمة جيهان لاسلام وانتهى التسجيل شغلت التسجيل التانى وفيه اعتراف جيهان بالى حصل وكانت بتسمع ودموع الفرحه نازله من عينيها وحضنت التليفون وقالت 

ساره بدموع الف حمد والف شكر يارب إن احمد مطلعش خاېن وفى الوقت ده تليفونها رن برقم احمد فتحت التليفون وردت وقالت الو

احمد بفرحه اخيرآ سمعت صوتك

ساره عايز ايه يا احمد 

احمد سمعتى التسجيل اللى بعته ليكى

ساره ايوه 

احمد واتأكدى أن انا مستحيل اخونك

ساره سكتت ومردتش عليه

احمد ساره انا بحبك ومستحيل اشوف غيرك قصاد عينى انتى مليه قلبى وعينيا 

ساره ماشى يا احمد عايز حاجه

احمد انتى مش سمعتى الاعتراف ليه مش عايزه تسامحينى

ساره مش معنى أن انت معملتش حاجه مع جيهان يبقى كده انت فى السليم ومغلطش لاء يا احمد انت غلط فى حقى علشان انا حذرتك من جيهان قبل كده وقولتلك واضح اوى انها بتحبك ورغم كده مصدقتنيش ومشيت وراها لحد ما كانت هتلبسك تهمه براحتك يا احمد إنما أنا برضه على موقفى منك سلام وقفلت فى وشه السكه وضحكة وقالت احسن خليه يتربى وحطت التليفون جنبها ونامت 

فى اوضت امير

دخل امير الاوضه وسهى كانت قاعده على السرير اللى امير بينام عليه ولابسه قميص نوم 

امير غمض عينيه واتنهد ودخل من غير ما يقول ولا كلمه

سهى حمدالله على السلامه 

امير من غير نفس قال الله يسلمك

سهى اقوم احضرك العشا

امير لاء شكرآ مليش نفس

سهى انا مرضتش انام الا لما تيجى واشوفك محتاج حاجه ولا لاء 

امير لاء نامى مش محتاج حاجه 

سهى راحت عنده وقالت شكلك تعبان تعالى ادعك ليك جسمك علشان يفك شويه 

امير بعد عنها وقال تعبان من ايه يا سهى انا لسه مبدأتش الشغل بلاش طريقتك دى علشان مش هتجيب معايا نتيجه سبق وقولتلك أن اللى حصل ده كانت غلطه ومستحيل اكررها تانى ودارى جسمك لان مش شايف قدامى غير واحده وبس

سهى بس انا اللى احق بيك يا أمير مش هى

امير انا مش من حق اى حد غيرها هى اه هى اتجوزت وبقت من نصيب واحد تانى بس عمرى ما هقدر انساها ولا ابص لغيرها

سهى انا نفسى نعيش حياه طبيعيه زى اى اتنين ارجوك يا أمير أدى نفسك وادينى فرصه نجرب مع بعض 

امير قعد على السرير وقال مقدرش يا سهى مقدرش

سهى قعدت على ركبتها قصاده على الأرض ومسكت أيده وقالت على الأقل سيب ليا نفسك وادينى فرصه انسيك كل اللى فات واخليك تعيش اللى جاى سعيد ومبسوط 

امير وقف وقال نسيان زهره صعب اقسم بالله

سهى وقفت وراحت عنده وقالت نحاول مش هنخسر حاجه لو مقدرتش انسيك حبها يبقى كل واحد يروح لحاله 

امير روحى نامى يا سهى 

سهى طيب قولت ايه رد عليا ارجوك

امير قولتلك نامى يا سهى 

سهى هسيبك تاخد وقتك وتفكر وراحت عند سرير امير ولسه هتنام 

امير نامى على السرير التانى يا سهى

سهى بصت ليه بغيظ وراحت نامت على السرير التانى واتغطت 

امير غمض عينه واتنهد وبص على سهى وراح نام على سريره وحط أيده تحت راسه وبص على السقف وقال اخرت اللى انت فيه ده ايه يا امير وغمض عينه ونام 

 اشرقت شمس صباح يوم جديد بنورها الساطع فى سماء العاصمه لتبدأ خيوطها الصفراء بمداعبة عيون زهراء فتحت عينيها بصعوبه وبصت حوليها واتنهدت براحه لما لاقت نفسها نايمه فى اوضتها اللى فى بيت اهلها ولسه هتقوم تليفونها رن برقم عاطف اتنهدت وردت عليه وقالت

زهراء ايوه يا عاطف 

عاطف لسه نايمه كل ده 

زهراء صحيت اهو كنت عايز ايه

عاطف فين الأولاد 

زهراء متقلقش عليهم يا عاطف اولادك هنا فى أمان وانا بخاف عليهم مش كل شويه تسألنى فين اولادى 

عاطف عارف ان عندكم امان بس كنت بطمن عليهم مش اكتر

زهراء ولادك كويسين الحمدالله حاجه تانى

عاطف بعصبيه انتى بتكلمينى كده ليه اتكلمى عدل معايا ومتفكريش وجودك فى بيت اهلك هيحميكى منى لاء انا ممكن اجى اطلع روحك عندكم فاهمه 

زهراء فاهمه يا عاطف فاهمه 

عاطف روحى يلا شوفى الاولاد وقفل السكه معاها

زهراء بصت على التليفون ونفخت وحدفته جنبها وقامت من على السرير خرجت من اوضتها وقالت صباح الخير 

نبيله صباح النور 

زهراء فين الباقى 

نبيله ريم بتأكل الاولاد جوه واخواتك التانين لسه نايمين 

زهراء ماشى وسابتها ودخلت الحمام وشويه وخرجت من الحمام دخلت اوضتها أدت فرضها وبصت على البلكونه وراحت عندها وطلعت وقفت فيها وبصت على بلكونة امير ودموعها نزلت منها واتنهدت ولسه هتدخل شافت البلكونه بتتفتح وقفت استخبت فى مكان محدش يشوفها منها وبصت علي البلكونه شافت امير خارج من البلكونه دموعها نزلت منها و حطت ايديها على بؤقها تكتم صوتها وقعدت تبص عليه وهو وقف وشافته بيبص على البلكونه رجعت لوراه بسرعه علشان ميشوفهاش وقربت براحه تانى وبصت عليه بس قلبها ۏجعها اوى لما شافت سهى خارجه البلكونه وبتتكلم معاه

ريم بلاش توجعى قلبك زياده يا زهره ادخلى يا حبيبتى 

زهراء دخلت واترمت فى حضڼ ريم وقعدت ټعيط وتمسك فى هدوم اختها اكتر وقالت مش قادره استحمل اللى انا فيه ده ياريم صعب عليا اشوف امير مع واحده غيرى حاسه ان قلبى بيتقطع من جوايا 

ريم أهدى يا زهره اللى حصل ده محدش ليه يد فيه كل شئ قسمه ونصيب وانتو نصيبكم كده كل واحد يبقى مع حد تانى 

زهراء قعدت على الأرض وقالت بدموع ياريت كنت مۏت يا ريم ولا جه عليا يوم زى ده انا عايشه فى عذاب وڼار عذاب جوازى من راجل تانى وڼار قلبى اللى هيتجن على امير ومش مصدق كل اللى بيحصل ده 

ريم قعدت جنبها على الأرض واخدتها فى حضنها وقالت حاسه بيكى اقسم بالله ياريت كان فى ايدى حاجه كنت عملتها ليكى وشلت عن قلبك الۏجع والعڈاب ده 

شريف ريمو اطلعى يا حبيبتى وسبينى مع اختك شويه

ريم حاضر يا أبيه وقامت من الأرض وخرجت من الاوضه وقفلت الباب

 وراها 

شريف راح ومد أيده لزهره وقال قومى يا زهره

زهراء بصت لايد